- pohukiwać
- pohukiwać {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk Ib, pohukiwaćkuję, pohukiwaćkuje {{/stl_8}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'wydawać okrzyki; pokrzykiwać': {{/stl_7}}{{stl_10}}Dzieci dla dodania sobie odwagi dziarsko pohukiwały. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'strofować kogoś co pewien czas; pokrzykiwać na kogoś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Pohukiwał na rozkrzyczaną gromadkę. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'rozlegać się donośnie od czasu do czasu': {{/stl_7}}{{stl_10}}Wysoko w turniach pohukiwały grzmoty. {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.